Muhiddin-i Arabî buyuruyor:
İşlerine riâyet ettiğin gibi, sözlerine de riâyet et!
Sözlerinde amellerin cümlesindendir.
Ağızdan çıkan her sözün, mutlaka yanında gözcüler vardır.
ALLAH-ü Zül Celâl, ALLAH yolunda şehid olanlara ölü diyenleri yalancılıkla itham ediyor.
“Onlar, Ölü değil diridir” buyuruyor.
“Şehid” insanda Nûr-u “M” bulunduğundan HAKK, Şehid’e kıymet vermiştir...”
Sözüne dikkat et!
ALLAH, çirkin lâkırdıların aşikâre söylenmesini sevmez.
Şeriat’ın ölçüsüyle konuş, aşırı gitme! . .
Meselâ “Burç değişti, yıldız şöyle oldu da yağmur yağdı” diyenler, ALLAH’a küfür, yıldıza imân ettiler.
Hadîs-i Şerifte:
“İnsanları yüzü koyun cehennem’e sürükleyen, dillerinin söylediği sözlerdir.” Buyruldu. . .
Yine Hadis-i Şerifte:
“Bir adam ALLAH’ın gazabını celbeden bir kelime söyler, ona da ehemmiyet vermez halbuki o kelime onu Cehennemin yetmiş yıllık derinliklerine uçurur.
Bir kimse de, ALLAH’ın razı olacağı bir kelime söyler de onun götüreceği yeri bilmez.
Halbuki o kelime, ona yükseklerin yükseğine çıkarır” buyrulmuştur.