Muhiddin-i Arabî buyuruyor:
Her hâlinde ilmi isti’mal et!
Hakiki cömert, nefsine ilim ile cömertlik edendir.
Öğrenir, öğrendiği ile amel eder.
Bilmeyenlere öğretir.
Hadis’i şerif meali:
“ALLAH’ın, beni ilim ve hidâyetle göndermesi, yağmura benzer. Yağan yağmur, münbit yerlere isabet ederse, nebatatı bitirir. Bâzan da çorak yerlere isabet eder bir şey bitirmez amma, suyu da çekmez.
O su ile arazi sulanır ve içilir.
Bir yer daha var ki, ne nebat bitirir, nede su muhafaza eder.
İlmi öğrenip, başkasına öğreten ve ilmiyle amel eden, birinci sınıf gibi, ilmi öğrenip başkasına öğreten, ikinci gibi, ilmi öğrenip, kendinde kalan ve amel de etmeyen, üçüncüye benzer.
Ne nebat bitirir, nede suyu zapteder.”
Kardeşim!
Sen, ilmi öğrenip amel edenlerden ol ki, ALLAH, sana Nûr versin. Bu ilminle amel edersen, ikinci bir ilme varis olursun.
O, ALLAH’dan gelen bir ilimdir.
O, ancak sünnet-i şerife riâyet sayesinde ALLAH’dan gelen bir feyzdir.
Bitmeyen, sonu gelmeyen ilimlerdir.
Ve şerefli ilimdir.
Sakın, ilimsiz hocalardan olma.
Başkasına faydan olsa bile, kendini yakarsın, ilmiyle amel eden hocalar Mürşid’lerdir.